Samyutta Nikaya : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ

In a few passages, however, Sāriputta also refers to the term dhammakāya in the sense of the Buddha’s teaching.150 On the whole, traditional Theravādins interpret the term dhammakāya mostly in the se

This passage examines the term 'dhammakāya' as interpreted in traditional Theravāda Buddhism. It discusses the general view of dhammakāya as reflecting the qualities of the Buddha and the spiritual re

Volume 98 Khuddaka-nikāya (小阿含经) and Volume 99 Majjhima-nikāya (中阿含经) are all in 5-line to 6-line format manuscripts; Volume 100 Digha-nikāya (长阿含经) is in 4-line to 5-line-format. The jäṭaka Wexiandal

Volume 98 Khuddaka-nikāya and Volume 99 Majjhima-nikāya are primarily in 5-6 line formats, while Volume 100 Digha-nikāya is formatted with 4-5 lines per page. The jäṭaka Wexiandala represents a key Bu

MW A Sanskrit-English Dictionary. 1960. Sir Monier Monier-Williams. Oxford: The Clarendon Press. PTSD The Pali Text Society’s Pali-English Dictionary. 1989. T.W. Rhys Davids and William Stede. London:

This content highlights notable dictionaries relating to Sanskrit and Pali, including the 'Sanskrit-English Dictionary' by Sir Monier Williams published in 1960, and the 'Pali-English Dictionary' by T

There are three forms of sa-paper manuscripts in the Sipsong Panna region. The first is the most common "ordinary wide-breadth manuscript", with a length of about 18cm, a height of about 25cm and the

In the Sipsong Panna region, there are three main forms of sa-paper manuscripts. The first, the ordinary wide-breadth manuscript, measures about 18cm x 25cm and has 14 to 20 lines per page. The second

Bumbacher, Stephan Peter. 2007. "Early Buddhism in China: Daoist Reactions." In A. Heirman and S. P. Bumbacher, eds., *The spread of Buddhism*, pp. 203-246. Leiden: Brill. Chandawimala, Rangama. 2013.

This compilation examines significant scholarly works on early Buddhism, including Stephan Bumbacher's study of Daoist reactions to Buddhism in China, and Rangama Chandawimala's analysis of the Abhaya

…aid: “It is annoying the recluse Gotama comes again and again.” [The Buddha: ] ¹ The Books of the Samyutta Nikaya: Sagathavagga

This text recounts the story of the Blessed One visiting Brahmin Udaya's house three times in a single day for alms, receiving rice each time. Udaya's annoyance at the repeated visits brings forth a d

Bibliography Dutt, Nalinaksha. Mahayana Buddhism. Delhi: Motilal Banarsidass, 1978. Geiger, Wilhelm. “Dhamma and Brahman.” Zeitschrift flour buddhismus (1921): 73-83. Gombrich, Richard. “The Buddha’s

This bibliography encompasses significant scholarly works in Buddhist studies, offering insights into various aspects such as the early Buddhist philosophy, the concept of Dharmakāya, and teachings of

While a conclusion is proposed here to some extent, it may be useful to examine further implications from the parallel usage of the term 'dhamma' and 'brahma' elsewhere, for it may add further underst

เนื้อหานี้สำรวจการใช้คำว่า 'ดัมมะ' และ 'บราเหมะ' ในวรรณกรรมพุทธศาสนา และการตีความความหมายที่เชื่อมโยงกันของทั้งสองคำ เป็นการศึกษาความสำคัญของการใช้คำที่ขนานกัน ซึ่งสะท้อนถึงสถานะความบริสุทธิ์สูงสุดที่

III. References to 'Dhammakāya' in the Pāli Canon In the Pali canon, the term dhammakāya appears four times: once in the Aggiāṇā-sutta of the Dīgha-nikāya and three more times in Apadāna literature.

In the Pāli Canon, the term 'dhammakāya' is found four times, significantly in the Aggiāṇā-sutta and Apadāna literature. It serves various roles including a designation for the Tathāgata and associati

D.III.84 Vāsettha and Bhāradvāja, he whose confidence in the Tathāgata is settled, rooted, established, solid, irremovable by any ascetic or brahmin, any deva or Māra or Brahmā or anyone in the world

In this passage, Vāsettha and Bhāradvāja discuss the unwavering confidence in the Tathāgata, stating that those deeply rooted in dhamma can claim to be heirs of dhamma. The term 'dhammakāya' and its i

Generally, the term ‘kevala’ is translated either as ‘only’ or ‘entirely.’ It is observed that, whenever the term appears together with another word that conveys the meaning of ‘emanating,’ ‘illuminat

This text explores the interpretation of key Buddhist terms such as 'kevala', which denotes 'only' or 'entirely', particularly in contexts associated with illumination. The term 'dhammakāya', often li

Buddhist manuscripts from the Sipsong Panna region can be divided into four categories. The first category consists of the Dai Pāli Tripiṭaka and Tripiṭaka commentary (三藏琢) which is represented by fiv

Buddhist manuscripts from the Sipsong Panna region are categorized into four main groups: the Dai Pāli Tripiṭaka and Tripiṭaka commentary, frequently used Pāli Canon texts, Theravāda Buddhist literatu

literature.9 It is notable that the Agama Sutras (阿含经) discovered in the Xishuangbanna region are incomplete. For example, the Hinayana Agama should have contained the Khuddaka Patha (小品), Dharma-phra

The Agama Sutras found in the Xishuangbanna region are notable for their incompleteness. The Hinayana Agama is expected to contain various texts that are partly missing. According to The Complete Coll

Society (London England). 1962. The Milindapañho : being dialogues between King Milinda and the Buddhist sage Nägasena. London: Published for the Pali Text Society by Luzac & Co. Vaidya, P.L. 1960. Aṭ

This collection includes foundational Buddhist texts such as the Milindapañho, showcasing dialogues between King Milinda and sage Nägasena. It also highlights the works of scholars like P.L. Vaidya on

ขาลพะ ข้อฟ้า ขาดก ชาติ ชาติก่อน ชาติหน้า ชิวาหา ชุมชื่น แชมชื่น ซิ elements of religious culture inherited from the Aryan tradition, with a small proportion from the religion of the Indus Valley. wo

เนื้อหานี้สำรวจองค์ประกอบของวัฒนธรรมทางศาสนาในพระพุทธศาสนาที่สืบทอดมาจากประเพณีอารยันและมีส่วนเล็กน้อยมาจากศาสนาในหุบเขาอินดัส นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงปรัชญาสำคัญของการเกิดใหม่และความสำคัญของชาติทั้ง

Dhamma; Dharma; the truth; the natural condition of things or beings; the law of their existence; the ethical code of righteousness; the whole body of religious doctrines as a system; the Teachings of

Dhamma, central to Buddhist philosophy, refers to the natural condition of existence and the ethical framework guiding moral conduct. It embodies the teachings of the Buddha, manifesting truths realiz

โฉรางวัลและใบประกาศเกียรติคุณจาก 40 ประเทศ 1. ปริญญาดุษฎีบัณฑิตติติมศักดิ์ จาก Reverend Loknayak Ashva Ghosh Mahanayaka / พระโคคำบาอา อัศว โกษี มหาบาอาก International Buddha Education Institute / สถาบ

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับโฉรางวัลและใบประกาศเกียรติคุณที่ได้รับจาก 40 ประเทศ ซึ่งเป็นการแสดงถึงความสำเร็จและการยอมรับในด้านพุทธศาสนาของบุคคลและสถาบันต่างๆ เช่น ปริญญาดุษฎีบัณฑิตติติมศักดิ์จากสถาบันพุทธ

Dummedha-Jātaka. "Exalted station breeds a fool great woe."—This story was told by the Master while at the Bamboo-grove, about Devadatta. For the Brethren had met together in the Hall of Truth, and w

The Dummedha-Jātaka recounts an episode from the life of the Buddha, where he reflects on the story of Devadatta. Jealous of the Buddha's wisdom and Perfections, Devadatta's madness led to his folly.

ฤทธาธรรม วาสาระวิชชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559 นิทเทส ค. ยุคอธรรมห ได้แก่ พระอธิธรรมปฏิกุ ง. ยุคครอบตระหว่างยุคอธรรมหกับยุคอรรถกถา ได้แก่ เปรียกโบทย เนติปกรณ์ มินิทปัญหา ง. ยุครถกถา ได้

บทความนี้สำรวจพัฒนาการของคัมภีร์ในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งยุคเป็น 4 ยุค ได้แก่ ยุคอธรรมห, ยุคครอบตระ, ยุครถกถา และยุคภูภา รวมถึงวิธีการวิจัยในแนวนาบที่อิงจากคัมภีร์ในระดับชั้นเดียวกัน เน้นการเปรียบเทียบระ

ธรรมภาษ วรรณวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 13) ปี 2564 บทนำ พระพุทธศาสนาปฏิรูปสงฆ์ของ “atman” (อาตมัน) หรือ “atta” (อัตตา) ซึ่งศาสนาพราหมณ์-ฮินดูถือว่าเป็นสิ่งที่เที่ยงแท้

บทความนี้พูดถึงการปฏิรูปของพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับคำว่า “atman” และ “atta” ที่เกี่ยวข้องกับกรรมและการเกิดใหม่ พร้อมวิเคราะห์ความหมายของอันตรภาคระหว่างมรณภาพและการเกิดใหม่ ตามความเชื่อในพระพุทธศาสนา โดยอ